احادیث

پاسخ اولین شخص به ربوبیت خداوند عزّوجل

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :یکی از قریش به رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) گفت : به کدام چیز تو بر پیغمبران پیشی جستی ، با اینکهدر پایان آنها مبعوث شدی و خاتم آنهایی؟ در پاسخ فرمودند : من نخست کس بودم که به پروردگارم ایمان آوردم و نخست کس بودم که پاسخ گفتم، آنگاه که خدا پیمان از پیغمبران ستد و آنها را بر خودش گواه گرفت که : ((آیا نیستم من پروردگار شما؟)) پس من نخست پیغمبر بودم که گفتم : بلی ، و در اقرار به خدای عزوجل بر آنها پیش دستی کردم.

منبع : ص 39

آفرینش خلق به یگانه پرستی

زراره گوید از امام صادق (علیه السّلام)پرسیدم از قول خدا عزوجل ((فطرت خدا که مردم را بر آن آفریده است)) فرمودند : همه را بر فطرت یگانه پرستی آفریده است.

منبع : ص 45

مومن در پشت کافر

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :به راستی نطفه ی مومن هر آینه در پشت کافری باشد و چیزی از بدی بدو نرسد تا آنگاه که به زهدان زن مشرکه در آید و باز چیزی از بدی بدو نرسد تا آن را بزاید، و چون زایید، چیزی از بدی بدو نرسد تا به تکلیف رسد.

منبع : ص 47

علی بن یقطین گوید به امام کاظم (علیه السّلام)گفتم : من از نفرین امام صادق (علیه السّلام) به یقطین و فرزندانش نگرانم، در پاسخ فرمودند : ای اباالحسن چنان نیست که تو گمان می بری ، همانا مومن در پشت کافر چون سنگریزه ای است میان خشت ، باران می آید و آن خشت را می شوید و می برد و به سنگریزه زیانی ندارد.

منبع : ص 47

اخلاص

رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند :ایا مردم ، همانا خدا هست و شیطان، و حق است و باطل، و راه درست است و گمراهی ، و رشد است و غیّ، دنیا هست و آخرت ، و حسنات است و سیئات، آنچه حسنه و خوبی است از خدا است، و هر آنچه بد کرداری است از شیطان است لعنه الله.

منبع : ص 55

امیر المومنین (علیه السّلام) می فرمودند : خوشا بر کسی که عبادت و دعا را خالص برای خدا بنماید و دلش بدانچه دیده اش بیند مشغول نگردد و بدانچه دو گوشش شنونده یاد خدا را فراموش نکند و بدانچه به دیگری داده اند غم به خود راه ندهد.

منبع : ص 55

ستون ها اسلام

امام باقر (علیه السّلام) فرمودند : اسلام بر پنج پایه استوار است : 1.نماز 2. زکات 3.روزه 4.حج 5.ولایت و آن طور که به ولیت دعوت شده به چیز دیگری دعوت نشده است.

منبع : ص 63

ابی الجارود ، گوید : به امام باقر (علیه السّلام) گفتم : یا ابن رسول الله ، شما دوستی من و دلدادگی و پیروی مرا نسبت به خودتان می دانید ؟ گوید : فرمودند : آری. گوید : پس گفتم : من از شما پرسشی دارم باید پاسخ مرا بدهید ، من نابینایم و کم رفتار و نمی توانم هر وقت شما را دیدار کنم ، فرمودند : حاجت خود را بگو ، گفتم : مرا از آن دیانتی که خود و خاندانت با آن برای خدا عزوجل دینداری می کنید مطلع کن تا من هم با همان ، برای خدا عزوجل دینداری کنم. فرمودند : اگرچه سخنرانی را مختصر کردی ولی پرسش مهمی کردی ، به خدا من دین خود و پدرانم را که ما خدا را بدان دینداری کنیم به تو عطا کنم ، آن شهادت به این است که نیست شایسته ی پرستشی جز خدا و محمد رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) است و اقرار بدانچه که او از طرف خدا آورده و دوستی ما ، و بیزاری از دشمنان ما و تسلیم به امر خدا و انتظار قائم از ما خاندان و کوشش و اجتهاد و ورع.

منبع : ص 73

هرجا ایمان هست مسلمانی هم هست ولی اسلام ملازم با ایمان نیست و ممکن است از او جدا باشد.

سماعه گوید : به امام صادق (علیه السّلام)گفتم : به من خبر بده از اسلام و ایمان ، که آیا این دو جدا هستند ؟ فرمودند : ایمان همه جا شریک اسلام است ولی اسلام شریک ایمان نیست ، گفتم : آنها را برای من شرح بدهید ، فرمودند : اسلام شهادت به یگانگی خدا و تصدیق رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) است. و به وسیله ی آن ، خونها محفوظ گردد و نکاح و ارث مجری شوند و همه ی مردم مسلمان بر ظاهر آن باشند و ایمان : هدایت معنوی و عقیده ای است که در دل نسبت به اسلام ثابت می شود و عملی که بدان انجام می شود ، ایمان یک درجه برتر از اسلام است به راستی ایمان از نظر ظاهر با اسلام شریک است ولی اسلام در باطن با ایمان شریک نیست و اگرچه در بیان و شرح با هم جمع می شوند.

منبع : ص 85

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :ایمان شریک با اسلام است، و اسلام شریکبا ایمان نیست.

منبع : ص 85

فضیل بن یسار گوید : شنیدم امام صادق (علیه السّلام)می فرمودند : به راستی ایمان شریک با اسلام است و اسلام با او شریک نیست برای آنکه ایمان آن چیزی است که در دلها نشسته و اسلام ظواهری است که پایه و مایه ی نکاح و ارث و حفظ جان ها است، ایمان شریک با اسلام است و اسلام ملازم ایمان نیست.

منبع : ص 87

سلام جعفی گوید : از امام جعفر صادق (علیه السّلام) از ایمان پرسیدم .فرمودند : ایمان ، این است که خدا اطاعت شود و نافرمانی نشود.

منبع : ص 111

ایمان در همه ی اعضا تن پخش است

حسن بن هرون گوید : امام صادق (علیه السّلام)به من فرمودند : به راستی که گوش و چشم و دل است که همه وسیله ی مسئولیت باشند، فرمودند : گوش مسئول است که چه شنیده و چشم مسئول است از آنچه بدان نگاه کند و دل از آنچه عهده دار آن شود.

منبع : ص 125

یکی از اصحابش از امام صادق (علیه السّلام) گوید : به آن حضرت گفتم : اسلام چیست ؟در پاسخ فرمودند : نام دین خدا اسلام است و آن دین خدا بوده پیش از آنکه شما به اینجا که هستید برسید و پس از آنکه در این جا هستید، هر که اقرار بدین خدا کند مسلمان است و هر که عمل کند بدانچه خدا عزوجل فرموده پس او مومن است.

منبع : ص 127

درجات ایمان

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :به راستی خدا عزوجل ایمان را بر هفت سهم نهاده است : بر نیکی و راستگویی و یقین و رضا و وفا و دانش و بردباری ، سپس آن را میان مردم پخش کرده ، هر که را همه ی این هفت سهم داده پس او کامل است و حامل ایمان به برخی مردم یک سهم داده و به برخی دو سهم و به بعضی سه سهم تا برسند به هفت سهم، سپس فرمودند : به آنکه یک سهم دارد ، دو سهم تحمیل نکنید و نه بر آنکه دو سهم دارد سه سهم ، تا آنان را سنگین بار و وامانده کنید سپس همچنین فرمود تا رسیدند به هفت سهم.

منبع : ص 139

عبد العزیز قراطیسی ، گوید: امام صادق (علیه السّلام) به من فرمودند : ای عبدالعزیز به راستی ایمان ده درجه است چون نردبان پله به پله از آن بالا روند نباید آنکه دو پله بالا است به آنکه یک پله بالا است بگوید : تو چیزی نیستی تا برسد به آنکه در پله ی دهم است تو کسی را که از خودت پایین تر است دور نینداز تا آنکه بالاتراز تو است تو را دور نیندازد و چون دیدی کسی از تو یک درجه پایین است او را به نرمی به سوی خود بالا بر و بر او بار مکن آنچه را تاب نیارد تا او را بشکنی زیرا هر کس مومنی را بشکند بر او است که شکست او را ببندد و جبران کند.

منبع : ص 147

نسب اسلام و ماده و بنیاد آن

امیر المومنین(علیه السّلام)فرمودند : هر آینه من نسب و نژاد اسلام را به وجهی بیان می کنم که هیچ کس پیش از من و بعد از من به مانند آن بیانی نداشته با شد . به راستی اسلام همان تسلیم است و تسلیم همان یقین است و یقین همان تصدیق است و تصدیق همان اقرار است و اقرار هم کردار است و کردار هم انجام وظیفه ی مقرراست ، به راستی مومن دینش را از رای خود به دست نیاورده ولی از پروردگار برایش آمده و آن را دریافت کرده ، یقین خود را در کردار خود می نماید و کافر هم انکار خود را در کردار خود ارائه می کند . سوگند بدانکه جانم به دست اوست که آنان امور دین خود را نفهمیدند ، شما انکار کافران و منافقان را در کردارهای بد آنان بسنجید.

منبع : ص 149

رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند :اسلام حقیقتی است لخت و برهنه ، جامه اش حیا است و زیورش وقار و مردانگیش کار خوب و ستونش ورع و پارسایی، هر چیزی بنیادی دارد و بنیاد اسلام دوستی ما خاندان است.

منبع : ص 151

خصال مومن

امیرالمومنین (علیه السّلام)فرموده اند : ایمان چهار رکن دارد ، توکل بر خدا ، واگذاشتن کارها به خدا ، خشنودی به قضای خدا ، تسلیم شدن به امر خدا عزوجل.

منبع : ص 153

فضل ایمان بر اسلام و فضل یقین بر ایمان

جابر گوید : امام صادق (علیه السّلام) به من فرمودند : ای اخا جعفر ، به راستی ایمان از اسلام برتر است و یقین از ایمان برتر است و چیزی کمیابتر از یقین نیست.

منبع : ص 165

وشاء گوید : از ابی الحسن (علیه السّلام)شنیدم می فرمودند : ایمان یک در جه بالا تر از اسلام است ، و تقوی یک درجه بالاتر از ایمان است، و یقین یک درجه بالاتر از تقوی است ؛ میان مردم چیزی کمتر از یقین پخش نشده است.

منبع : ص 167

حمران بن اعین گوید : شنیدم امام باقر(علیه السّلام)می فرمودند : به راستی خدا ایمان را یک در جه بر اسلام برتری داده چنانچه کعبه را بر مسجد الحرام برتری داده .

منبع : ص 167

تفکر و اندیشه

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :بهترین عبادت ادامه ی تفکر است درباره ی خدا و نیروی او

منبع : ص 175

معمر بن خلاد گوید: از امام رضا (علیه السّلام) شنیدم می فرمودند : عبادت به نماز و روزه ی بسیار نیست ، همانا عبادت به تفکر در کار خدا عزوجل است.

منبع : ص 177

امیرالمومنین (علیه السّلام)فرموده اند :اندیشه و فکر دعوت می کند به نیکویی کردن و عمل به آن

منبع : ص 177

فضل یقین

ابی بصیر گوید :امام صادق (علیه السّلام)فرموده اند : چیزی نیست جز اینکه حدی دارد؛ گوید : به آن حضرت گفتم : قربانت ، حد توکل چیست ؟ فرمودند : یقین است ؛ گفتم : حد یقین چیست ؟ فرمودند : این است که با وجود خدا از چیزی نترسی.

منبع : ص 183

رضا به قضا

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : به راستی داناترین مردم به خدا راضی تر آنان است به قضا خدا عزوجل.

منبع : ص 191

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : در آنچه خدا عزو جل به موسی بن عمران وحی کرد این بود که : ای موسی بن عمران ، من هیچ آفریده را نیافریدم که نزد من محبوبتر باشد از بنده ی مومنم ، به راستی من او را گرفتار می کنم برای آنچه که خیر او است و عافیت می دهم برای آنچه که خیر او است و آنچه برای او بد است از او دریغ می دارم باز هم برای آنچه که خیر او است ، من داناترم بدانچه بنده ی من بدان اصلاح می شود، باید بر بلای من صبر کند و به نعمت های من شکر کند و باید راضی به قضای من باشد تا او را نزد خود در شمار صدیقان نویسم وقتی به رضای من کار کند و امر مرا اطاعت کند.

منبع : ص 195

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :من در شگفتم از مرد مسلمان ، خدا عزوجل چیزی برای اومقدر نکند جز این که خیر او است و اگر با مقراض او را ببرند و تیکه تیکه کنند خیر او است و اگر مشارق و مغارب را هم مالک شود ، خیر او است.

منبع : ص 197

امام باقر (علیه السّلام)فرمودند : سزاوارترین خلق خدا که تسلیم شود بدانچه خدا مقدر کرده است ، کسی است که خدا عزوجل را شناخته ، هر که راضی به قضا است قضا بر سر او بیاید و خدا اجر بزرگ به او بدهد و هر که بدخواه قضا است قضا بر او بگذرد و خدا اجر او را ساقط کند.

منبع : ص 197

· حسن بن علی (علیه السّلام) به عبد الله بن جعفر برخورد و به او فرمود : ای عبدالله ، چگونه مومن مومن باشد با این که از قسمت مقدر خشمگین است و خود را زبون یابد با این که خدا بر او چنین حکمی کرده است ، من ضامنم که هر که در پندار دلش جز رضا نباشد به درگاه خدا هر دعا کند مستجاب شود.

منبع : ص 197

ابن سنان از کسی که نامش را برد از امام صادق (علیه السّلام)گوید : به آن حضرت گفتم : چگونه مومن بداند که مومن است ؟ فرمودند : با تسلیم در برابر خدا و رضا بدانچه بر او وارد آید از مایه ی شادی یا خشم.

منبع : ص 199

تفویض بر خدا و توکل بر خدا

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر بنده ای برود به سوی آنچه خدا عزوجل دوست دارد خدا رو کند به سوی آنچه او دوست دارد ، هر که به خدا پناهد خدایش پناه دهد و هر که خدا به او رو کند و او را پناه دهد باکی ندارد که آسمان بر زمین افتد ، یا بلایی فرود آید که همه ی مردم زمین را فرود گیرد، او به وسیله ی تقوی در حزب خدا از هر بلا محفوظ است ، آیا نیست که خدا عزوجل می فرماید : ((به راستی متقیان در مقام امنی باشند.)) (سوره دخان 51)

منبع : ص 203

علی بن سوید گوید : از امام کاظم (علیه السّلام) پرسیدم از تفسیر قول خدا عزوجل، ((هر که بر خدا توکل کند او را بس است.)) ( سوره اطلاق 3). فرمودند : توکل بر خدا درجاتی دارد، یکی آنکه در همه کار خود بر او توکل کنی و هر چه با تو کند راضی باشی و بدانی که در خیرخواهی تو کوتاهی نکند و بدانی که اختیار با او است ، پس توکل کن بر خدا به واگذاری همه ی اینها به وی و به او اعنماد داشته باش در آن و جز آن (یعنی در کارهای دیگران که به تو مربوط است.)

منبع : ص 203

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر که را سه چیز دادند از سه چیز دریغ نکردند : به هر که دعا دادند برایش اجابت نهادند ؛ به هر که شکرگزاری دادند به او فزونی نعمت دادند ؛ به هر که توکل داده شد، کفایت کار او عطا شد. سپس فرمودند : آیا خواندی قرآن را که : (( هر که توکل می کند بر خدا او را بس است)) (سوره اطلاق 3 ) و فرموده : ((اگر شکر کنید ، برای شما بیفزاییم)) و فرمود : (( مرا بخوانید تا برای شما اجابت کنم.)) ( سوره مومن 60)

منبع : ص 203

خوف و رجا

حارث بن مغیره یا پدرش ، از امام صادق (علیه السّلام) گوید : به او گفتم : در وصیت لقمان چه بود ؟ فرمودند : در آن، مطالب شگفت انگیز بسیار بود و عجب تر از همه این بود که به پسرش گفت : از خدا عزوجل چنان بترس که اگر همه ی کردار نیک جن و انس را بیاوری عذابت می کند و چنان به او امیدوار باش که اگر همه ی گناه جن و انس را هم بیاوری به تو رحم می کند ، سپس امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : پدرم بارها می فرمودند : به راستی هیچ بنده ی مومن نیست جز آنکه در دلش دو نور است، نور ترس از خدا و نور امید که اگر این را وزن کنند از آن بیش نیست و اگر آن را وزن کنند از این بیش نیست.

منبع : ص 209

اسحاق بن عمار گوید : امام صادق (علیه السّلام) به او فرمودند : ای اسحاق ، از خدا بترس تا گویا او را به چشم می بینی و اگر تو او را نبینی او تو را می بیند و اگر معتقدی تو را نمی بیند محققا کافری و اگر معتقدی تو را می بیند و در برابر او گناه می کنی او را پست ترین ناظران بر خود ساخته ای .

منبع : ص 209

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :هر کس از خدا ترسد ، خدا هر چیز را از او بترساند ؛ و هر که از خدا نترسد، خدا او را از هر چیز بترساند.

منبع : ص 211

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :هر که خدا را شناسد از او ترسد و هر که از خدا ترسد، دل از دنیا بر کند.

منبع : ص 211

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : پدرم بارها می فرمودند : راست مطلب این است که هیچ بنده ی مومنی نیست جز اینکه در دلش دو نور است : نور ترس و نور امید، اگر این را بشکند بر آن افزون نیست و اگر آن را بشکند بر این افزون نیست.

منبع : ص 219

حسن ظن و خوشبینی به خدا عزوجل

رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند :خدا تبارک و تعالی می فرماید : کسانی که برای درک ثواب از من کار می کنند به کردار خود اعتماد کنند، زیرا که آنها اگر همه ی عمر بکوشند و خود را در عبادت من رنج دهند باز هم تقصیر کارند و در عبادت خود به کنه بندگی من نرسند نسبت بدانچه نزد من می جویند از کرامت من و نعمتم در بهشتم و درجات بلندی که در جوار من است ولی باید به رحمت من اعتماد کنند و به فضل من امیدوار باشند و به خوشبینی نسبت به من اعتماد کنند زیرا در این صورت رحمت من آنها را دریابد و بخشش من به آنها برسد با رضوانم و آمرزش من آنها را درپوشد به عفو من زیرا منم خدای بخشاینده و مهربان و بدان نامیده شدم.

منبع : ص 219

امام رضا (علیه السّلام) فرمودند : به خدا خوش گمان باش، زیرا خدا عزوجل می فرماید : من با گمان بنده ی مومن خود همراهم ، اگر خوب است خوب پیش آید و اگر بد است بد پیش آید.

منبع : ص 221

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : خوش بینی به خدا این است که امید نداشته باشی جز به خدا و نترسی جز از گناهت.

منبع : ص 221

اعتراف به تقصیر

امام کاظم (علیه السّلام) به یکی از فرزندانش فرمودند : ای پسر جانم ، بر تو باد به کوشش ، مبادا خود را در عبادت و طاعت خدا عزوجل بی تقصیر دانی، زیرا خدا چنانچه شایدش پرستش نشود.

منبع : ص 223

فضل بن یونس ، از ابوالحسن (علیه السّلام) گوید : فرمودند : بسیار بگو که : بار خدایا مرا از عاریه گیران (ایمان) مدار و از مقصر شناسان خود بیرون میار ، گوید : گفتم : عاریه گیران ایمان را دانستم ، آن مردی است که دین را به عاریه دارد و سپس از آن بیرون رود و آن را واگذارد ، معنی این که مرا از مقصران به در مکن چیست ؟ در پاسخ فرمودند : هر کاری را برای خدا عزوجل کنی خود را در انجام آن مقصر دان ، زیرا همه ی مردم در کردار خود میان خودشان و خدا مقصرند جز کسی که خدایش عزوجل معصوم سازد.

منبع : ص 225

طاعت و تقوی

رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در سخنرانی حجة الوداعش فرمودند : ایا مردم ، به خدا هیچ چیزی نیست که شما را به بهشت نزدیک و از دوزخ دور کند جز آنکه به شما فرمان دادم به آن، و هیچ چیزی نیست که شما را به دوزخ نزدیک و از بهشت دور کند جز آنکه شما را از آن نهی کردم ، هلا روح المین در دلم افکند که هیچ دم زنی نمیرد تا روزی خود را کاملا بگیرد، از خدا بپرهیزید و در جستن روزی آرامی کنید و اگر روزی یکی از شما دیرتر رسد او را وادار نسازد که از راه نامشروعش بجوید ، زیرا آنچه نزد خدا است جز به طاعت او دریافت نشود.

منبع : ص 227

هشام بن حکم ، از امام صادق (علیه السّلام) فرمود : چون روز قیامت شود ، یک دسته ی مردم برخیزند و پشت در بهشت در آیند و آن را بکوبند ، به آنها گویند شما کیانید؟ گویند : ما اهل صبریم، گویند : بر چه صبر کردید ؟ گویند : بر طاعت خداو از نافرمانی خدا ، پس خدا عزوجل گوید : راست گویند ، آنان را به بهشت برید و این است قول خدا عزوجل ((همانا پرداخت شود به صابران مزدشان بی حساب )) ( سوره زمر 10)

منبع : ص 229

مفضل بن عمر ، گوید : من نزد امام صادق (علیه السّلام) بودم ، گفتگوی عمل را کردیم ، من گفتم : چه بسیار کم است عمل من. فرمودند : خاموش شو، از خدا آمرزش بخواه ، سپس به من فرمودند : کم کار با تقوی بهتر از پرکار بی تقوی است، گفتم: چگونه پر کار بی تقوی است؟ فرمودند : چرا، چون مردی که نان ده است و با همسایه ها می سازد و رفت و آمد دارد و چون دری از حرام بر او باز شود بدان درآید، این کار بی تقوی است و دیگری هست که این ها را ندارد ولی چون دری از حرام به رو ی او گشوده شود در آن در نیاید و خودداری کند

منبع : ص 231

ورع (پارسایی)

عمرو بن سعید نبن هلال ثقفی ، گوید : به امام صادق (علیه السّلام) گفتم : من چند سال یک بار به شما برخورم، چیزی به من بگو که بدان کار کنم. فرمودند : به تو سفارش کنم به تقوی از خدا و ورع و کوشش و بدان که کوشش بی ورع سود ندهد.

منبع : ص 233

امام صادق (علیه السّلام) می فرمودند : از خدا پرهیز (ترس) کنید و دین خود را با ورع نگهدارید.

منبع : ص 233

از یزید بن خلیفه ، گفت : امام صادق (علیه السّلام) به ما پند داد ، دستور داد و ما را به زهد واداشت و سپس فرمودند :بر شما باد به ورع زیرا بدانچه نزد خدا است، نتوان رسید جز به وسیله ی ورع .

منبع : ص 235

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : کوشش بی ورع سود ، نبخشد.

منبع : ص 235

امام باقر (علیه السّلام)، فرمودند : سخت ترین عبادت ورع است.

منبع : ص 235

ابو الصباح کنانی به امام صادق (علیه السّلام) عرض کرد : ما از مردم چه ها بینیم در باره ی شما؟ امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : چیست آنچه از مردم درباره ی من بینی؟ گفت : همیشه میان ما و مردی گفتگو شود و او می گوید : جعفری خبیث. سپس فرمودند : مردم شما را به من نسبت دهند و از شما به من تعبیر کنند؟ ابوالصباح گفت : آری. فرمودند : به خدا چه کم از شما پیرو جعفر هستند ، همانا اصحاب من کسی است که ورع شدید دارد و برای آفریننده ی خود کار کند و امید ثواب او را دارد ، اینانند یاران من.

منبع : ص 235

امام باقر (علیه السّلام) فرمودند : خدا عزوجل فرماید : ای آدمی زاده ، از آنچه بر تو حرام کردم کناره کن تا از پارساترین مردم باشی.

منبع : ص 235

حفض بن غیاث گوید : از امام صادق (علیه السّلام) پرسیدم پارساترین مردم کیست؟ فرمودند : آنکه از هر چه خدا عزوجل حرام کرده است بر حذر باشد.

منبع : ص 237

ابی اسامه گوید که شنیدم امام صادق (علیه السّلام) می فرمودند : بر تو باد به تقوی از خدا و به پارسایی و کوشش و راستگویی و امانت پردازی و خوش اخلاقی و خوش همسایگی، شما بی زبان به سوی خود دعوت کنید، و زیور مذهب باشید نه ننگ آن ، بر شما باد به درازی رکوع و سجود ، زیرا هر کدام شما رکوع و سجود را به درازا کشد، ابلیس از دنبالش به فریاد آید و گوید : وای بر من، آدمی فرمان برد و من نافرمانی کردم، او سجده کرد و من سر باز زدم.

منبع : ص237

از علی بن ابی زید از پدرش ، گفت : من نزد امام صادق (علیه السّلام)بودم که عیسی بن عبدالله قمی نزد او آمد و به او خوش آمد گفت و او را نزد خود نشانید و سپس فرمودند : ای عیسی بن عبدالله ، از ما نیست و ارجمندی ندارد کسی که در شهری باشد که 100 هزار و اندی در آن هستند و یکی در آن شهر از او پارساتر باشد ( یعنی از مخالفان مذهب شیعه زیرا خود شیعه شاید که بر هم برتری داشته باشد.)

منبع : ص 237

عمرو بن سعید بن هلال گوید:به امام صادق (علیه السّلام) گفتم به من سفارشی کنید.فرمودند : تو را سفارش کنم به تقوی نسبت به خدا و به پارسایی و کوشش و بدان که کوشش بی پارسایی سود ندهد.

منبع : ص 239

امام صادق (علیه السّلام)فرمودند : ما مردمی را مومن نشماریم تا همه ی اوامر ما را پیروی کند و بخواهد، هلا یکی از پیروی امر ما و خواست آن ، ورع است خود را بدان بیارایید ، خدایتان رحمت کند ، و دشمنان ما را با آن در تنگنا گذارید ، خدا شما را نجات دهد.

منبع : ص 239

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : شما نسبت به مردم داعی و مبلغ باشید با جز زبان خود، تا از شما پارسایی و کوشش و نماز و کار خیر ببینند، زیرا این ها خودشان دعوت کننده ی خوبی هستند.

منبع : ص 239

اجتناب از محرمات

از امام صادق (علیه السّلام) که در تفسیر قول خدا عزوجل ((و برای هر که از مقام پروردگار خود ترسد دو بهشت است.)) ( رحمن 60) فرمودند : هر که بداند که خدا عزوجل او را بیند ، و بشنود هر چه گوید و کند ، از خوب و بد ، واین دانش او را از کردار زشت بازدارد، هم او است که از مقام پروردگارش ترسیده و خود را از هوای نفس بازداشته.

منبع : ص 245

امام باقر (علیه السّلام) فرمودند : هر چشمی در روز رستاخیز گریان است جز سه چشم ، چشمی که در راه خدا (چون جهاد) بیداری کشیده و چشمی که از ترس خدا اشک ریخته و چشمی که از آنچه خدا حرام کرده فرو خفته.

منبع : ص 245

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : سخت ترین چیز که خدا بر خلقش فرض کرده است این است که خدا را بسیار به یاد آرند، سپس فرمودند : مقصود این نیست که بسیار بگویند : سبحان الله و الحمد الله و لا اله الاّ الله و الله اکبر، گرچه آن هم از ذکر خدا است ولی مقصودم یاد خدا است در آنچه حلال کرده تا اگر اطاعت است به کار بندد و اگر گناه است وانهد.

منبع : ص 245

رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) هر که گناهی را برای ترس از خدا تبارک و تعالی وانهد ، خدا روز قیامت او را خشنود سازد.

منبع : ص 247

ادای واجبهای الهی

علی بن الحسین (علیه السّلام) فرمودند : هر که بدانچه خدا بر او فرض کرده عمل کند بهتر مردم است.

منبع : ص 247

رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند : به واجبات خدا عمل کن تا پرهیزکارترین مردم باشی.

منبع : ص 249

استواری بر عمل و پی گیری آن

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند :هر گاه مردی کاری پیش گرفت تا یک سال ادامه دهد و سپس اگر خواست عمل دیگری پیش گیرد زیرا در یک سال شب قدر هست، این است که خدا خواسته است باشد.

منبع : ص 251

امام باقر (علیه السّلام)فرمودند : محبوبترین عمل نزد خدا عزوجل آن عمل است که بنده ای آن را ادامه دهد گرچه کم باشد.

منبع : ص 251

امام باقر (علیه السّلام)فرمودند :چیزی نزد خدا عزوجل محبوب تر نیست از عملی که ادامه داده شود و گرچه اندک باشد.

منبع : ص 251

علی بن الحسین(علیه السّلام)بار ها می فرمود : به راستی من دوست دارم پی گیری عملی را و اگر چه کم باشد.

منبع : ص 251

امام باقر (علیه السّلام) می فرمایند که علی بن الحسین (علیه السّلام) بار ها می فرمودند : من دوست دارم که بر پروردگارم درآیم و کردارم استوار باشد.

منبع : ص 253

سلیمان بن خالد ، گوید : امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : مبادا بر خود کاری را لازم گردانی و تا 12 ماه از آن دست برداری.

منبع : ص 253

عبادت

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : در تورات نوشته است : ای آدمی زاده ، برای عبادت من ، یک دل باش تا دلت را پر از بی نیازی کنم و تو را به خود وانگذارم و بر من است که نداری را بر تو ببندم و دلت را از ترس خود پر کنم و اگر دل به عبادت من ندهی ، دلت را پر از توجه به دنیا کنم و نداری و حاجتمندی تو را نبندم و تو را به خود واگذارم.

منبع : ص 253

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : خدا تبارک و تعالی فرماید : ای بنده های صدیق من در دنیا به عبادتم متنعّم باشید، زیرا شما در آخرت بدان متنعّم خواهید بود.

منبع : ص 253

رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: بهترین مردم کسی است که عاشق عبادت است و آن را در آغوش کشد و از دل دوست دارد و با تن بدان در آمیزد و خود را برای انجام آن فارغ سازد، او است که باک ندارد در دنیا سختی کشد یا در رفاه باشد.

منبع : ص 255

امام صادق (علیه السّلام) فرمایند عبادت بر سه وجه است : مردمی خدا عزوجل را از ترس بپرستند ، این عبادت بنده ها است. مردمی خدا تبارک و تعالی به طمع ثواب پرستند ، این عبادت مزدوران است، مردمی خدا عزوجل را پرستند و عبادت کنند برای دوستی او ، این عبادت آزاده ها است و این بهترین عبادت است.

منبع : ص 255

رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند : چه زشت است فقر بعد از غنا و چه زشت است خطاکاری پس از مستمندی و زشت تر از آن عابدی است برای خدا که ترک عبادت کرده است.

منبع : ص 257

علی بن الحسین (علیه السّلام) فرمودند : هر که عمل کند بدانچه خدا بر او فرض کرده است ، او از عابدترین مردم است.

منبع : ص 257

نیّت

علی بن الحسین (علیه السّلام) فرمودند :عملی نباشد جز به وسیله نیّت.

منبع : ص 257

امام صادق (علیه السّلام) می فرمایند که رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند : نیت مومن بهتر است از کردارش و نیت کافر بدتر است از کردارش ، و هر عاملی عمل کند بر نیتی که دارد.

منبع : ص 257

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : به راستی بنده ی مومن فقیر می گوید : پروردگارا به من روزی بده تا چنان و چنین از احسان و کار خیر کنم و چون خدا بداند که راست می گوید ، برای او همان مزد را بنویسد که اگر آن کار را می کرد، به راستی خدا واسع و کریم است.

منبع : ص 259

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : همانا دوزخیان در دوزخ جاویدند زیرا در دنیا نیت دارند که اگر جاوید بمانند در آن همیشه نافرمانی خدا کنند و همانا اهل بهشت در آن جاویدند برای آنکه نیت آن ها در دنیا این است که اگر همیشه در آن بمانند از خدا اطاعت کنند پس آنان و اینان به وسیله ی نیت ، جاوید بمانند، سپس قول خدا تعالی را خواندند ((بگو هر کس عمل می کند بر طبع و منش خود))(اسراء 84) فرمودند : یعنی بر نیت خود.

منبع : ص 259

اقتصاد و میانه روی در عبادت

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : عبادت را بر خود بدخواه نکنید.( یعنی تا شوق و رغبت دارید به عبادت پردازید و چون کسل شوید ، دست از آن بدارید که رانده و مانده از آن نگردید.)

منبع : ص 263

حنان بن سدیر گوید: شنیدم امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : به راستی خدای عزوجل چون بنده ای را دوست دارد و آن بنده کار کمی هم کند پاداش بسیار به او دهد و به او بزرگ نیاید که در برابر کار کم ، پاداش بسیار به او دهد.

منبع : ص 263

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : پدرم در طواف بر من گذشت ، من جوانی نورس بودم و در عبادت کوشش می کردم ، مرا دید که عرق می ریزم ، به من فرمودند : ای جعفر ، ای پسر جانم ، به راستی چون خدا بنده ای را دوست دارد، او را به بهشت می برد و از او به اندک عبادتی راضی است.

منبع : ص 265

رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند : یا علی ، این دین محکم است، به آرامی در آن درآی و عبادت پروردگارت را به خود مبغوض مکن، راحله کش یعنی زیاده رو نه مرکب بجا گذارد و نه راه طی کند، عمل کن عمل کسی که امیدوار است در پیری بمیرد و حذر کن چون کسی که می ترسد فردا بمیرد.

منبع : ص 265

صبر

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند :صبرسر ایمان است.

منبع : ص 267

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند :صبر از ایمان چون سر است نسبت به تن ، و چون سر برود ، تن هم برود ، و همچنین صبر که رفت ایمان هم رفته .

منبع : ص 269

علی بن الحسین (علیه السّلام) فرمودند : صبر نسبت به ایمان چون سر است نسبت به تن ، و ایمان ندارد کسی که صبر ندارد.

منبع : ص 273

ابی بصیر گوید : شنیدم امام صادق (علیه السّلام) می فرمودند : به راستی آزاده در هر حال آزاد است، اگر گرفتاری برایش رخ دهد در برابر آن صبرکند و اگر مصائب بر او هجوم آورند او را نشکنند و اگر چه اسیر شود و مقهور گردد و به جای رفاه او سختی فرا رسد ، چنانچه یوسف صدیق امین (علیه السّلام) بود، اینکه او را به بندگی گرفتند و اسیر مقهور شد آزادیش را لکه دار نکرد و تاریکی چاه و هراس آن به او زیانی نرسانید تا این که خدا بر او منت نهاد و آن جبار سرکش را بنده ی اوساخت پس از آنکه مالک او بود، خدا او را رسول خود نمود و به وسیله ی اوبه امتی رحم کرد و همچنین است، صبر خیر به دنبال دارد، شما هم صبر کنید و دل به صبر بدهید تا اجر ببرید.

منبع : ص 273

نظرات شما عزیزان: